میخواهمت چنانکه شب خواب را / می جویمت چنانکه لب تشنه آب را / حتی اگر نباشی می آفرینمت / چنانکه التهاب بیابان سراب را . 

.

.

.

.

من صبورم اما … ، بی دلیل از قفس کهنه ی شب میترسم ، بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب و چراغی که تو را از شب متروک دلم دور کند ، میترسم . 

.

.

.

.

کوچه را دیدی ب وقت شـــب چقدر تنها میشود … بی تو از آن کوچه تنها ترمــــ … 

.

.

.

.

شبها وقتی می خوای بخوابی میبینی کسیو نداری !!! 
که بهت فکر کنه!!!
اینجاست که :
میفهمی برخلاف شلوغیه درونت … چــقدر تـنهـایی . . .